аэрасаля́рый, ‑я, м.

Спец. Пляцоўка. абсталяваная для прыняцця сонечных і паветраных ваннаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пена́л, ‑а, м.

Падоўжная скрынка, футарал для ручак, алоўкаў, гумак і пад.

[Ад лац. penna — пяро.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапра́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для пераправы, перапраўкі ​2. Пераправачныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абавязко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць абавязковага. Абавязковасць працы для ўсіх працаздольных членаў грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абці́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абціркі (у 2 знач.). Абцірачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульбаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны для ўборкі бульбы. Бульбаўборачная машына. Бульбаўборачны камбайн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракапад’ёмнік, ‑а, м.

Навясная сельскагаспадарчая прылада для падкопвання цукровых буракоў (пры ўборцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаваачышча́льнік, ‑а, м.

Машына для ачысткі арашальных і асушальных канаў і каналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капралакта́м, ‑у, м.

Арганічнае злучэнне, якое служыць сыравінай для вытворчасці капронавага валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбафо́с, ‑у, м.

Фосфараарганічны прэпарат для барацьбы са шкоднымі насякомымі і кляшчамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)