протесту́ющий

1. прич. які́ (што) пратэсту́е;

2. прил. пратэсту́ючы;

протесту́ющий жест пратэсту́ючы жэст.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

светя́щийся

1. прич. які́ (што) све́ціцца;

2. прил. святлі́вы;

светя́щийся газ святлі́вы газ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

связу́ющий

1. прич. які́ (што) звя́звае;

2. прил. су́вязны;

связу́ющее звено́ су́вязнае звяно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сде́рживающий

1. прич. які́ (што) стры́млівае;

2. прил. стрыма́льны;

сде́рживающее нача́ло стрыма́льны пача́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцу́ющий

1. прич. які (што) танцу́е;

2. прил. танцу́ючы;

танцу́ющая похо́дка танцу́ючая хада́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чита́ющий

1. прич. які́ (што) чыта́е;

2. прил. чыта́ючы;

чита́ющий автома́т чыта́ючы аўтама́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́бящий

1. прич. які́ (што) лю́біць; які́ (што) каха́е; см. люби́ть;

2. прил. (исполненный любви) лю́бячы;

лю́бящая мать лю́бячая ма́ці;

3. прил. (выражающий любовь) лю́басны;

лю́бящий взгляд лю́басны по́гляд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смягча́ющий

1. прич. які́ (што) змякча́е, які́ (што) памякча́е; см. смягча́ть;

2. прил. змякча́ючы;

смягча́ющие вину́ обстоя́тельства змякча́ючыя віну́ акалі́чнасці;

3. прил. (мягчительный), мед. памякча́льны;

смягча́ющие сре́дства памякча́льныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блужда́ющий

1. прич. які́ (што) блука́е; які́ (што) блу́дзіць;

2. прил. блука́ючы;

блужда́ющий нерв анат. блука́ючы нерв;

блужда́ющая по́чка мед. блука́ючая ны́рка;

блужда́ющие звёзды блука́ючыя зо́ркі;

блужда́ющие то́ки блука́ючыя то́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веду́щий

1. прич. які́ (што) вядзе́;

2. прил. вяду́чы;

веду́щее колесо́ техн. вяду́чае ко́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)