Verbum

худы́¹, -а́я, -о́е.

3 тонкім, хударлявым целам.

Х. чалавек.

Худыя рукі.

|| памянш.-ласк. худзе́нькі, -ая, -ае.

папулярыза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца папулярызацыяй чаго-н.

|| прым. папулярыза́тарскі, -ая, -ае.

піжо́ністы, -ая, -ае (разм., неадабр.).

Падобны да піжона, які паводзіць сябе, як піжон

П. малады чалавек.

пітэка́нтрап, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Найбольш ранні выкапнёвы чалавек, які ў эвалюцыі папярэднічаў неандэртальцу.

по́длы, -ая, -ае.

Нізкі ў маральных адносінах, несумленны.

П. чалавек.

П. ўчынак.

|| наз. по́дласць, -і, ж.

садаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па садаводстве; чалавек, які разводзіць сад, сады.

надзвыча́йна, прысл.

1. У высокай ступені.

Н. адукаваны чалавек.

2. Вельмі, надта.

Адбылася н. прыемная размова.

недаве́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Той, хто не верыць у што-н.; недаверлівы чалавек.

не́хрысць, -я, мн. -і, -яў, м. (разм., лаянк.).

Бессаромны, бессардэчны чалавек.

Ці ж мы нехрысці якія?

паветрапла́вальнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца паветраплаваннем.

|| ж. паветрапла́вальніца, -ы, мн. -ы, -ніц.