Verbum

баязлі́вы, -ая, -ае.

Які ўсяго баіцца, нясмелы, палахлівы.

Б. чалавек.

Б. позірк.

|| наз. баязлі́васць, -і, ж.

біч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек, які не мае месца жыхарства і пэўных заняткаў.

аднаду́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек аднолькавых з кім-н. думак, поглядаў і перакананняў; аднамыснік.

адукава́ны, -ая, -ае.

Які мае адукацыю, рознабаковыя веды; культурны, выхаваны.

А. чалавек.

|| наз. адукава́насць, -і, ж.

амара́льны, -ая, -ае.

Які супярэчыць маралі, пазбаўлены маралі.

А. чалавек.

А. ўчынак.

|| наз. амара́льнасць, -і, ж.

упяцёх, прысл.

У колькасці пяці чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

Пайшлі касіць у.

ураўнава́жаны, -ая, -ае.

Роўны, спакойны (пра характар, паводзіны).

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. ураўнава́жанасць, -і, ж.

усту́пчывы, -ая, -ае.

Гатовы на ўступкі, згаворлівы, памяркоўны.

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. усту́пчывасць, -і, ж.

утро́х, прысл.

У колькасці трох чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

Пойдзем касіць у.

хары́зма, -ы, ж.

Выключная абаяльнасць каго-н., асаблівая здольнасць уздзеяння на навакольных.

Чалавек з магутнай харызмай.