электрафо́р, ‑а, м.

Прасцейшы электрастатычны прыбор для атрымання электрычных зарадаў шляхам індукцыі.

[Ад слова электра... і грэч. phorós — які нясе.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамашынабудава́нне, ‑я, н.

Галіна электратэхнічнай прамысловасці, звязаная з вырабам электрычных машын. Развіццё электрамашынабудавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапрамысло́васць, ‑і, ж.

Прамысловасць па вырабу электрычных машын і электрычнага абсталявання. Развіццё электрапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраско́п, ‑а, м.

Прыбор для выяўлення і вымярэння электрычных зарадаў у якім‑н. целе.

[Ад слова электра... і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гальвано́метр, ‑а, м.

Прыбор вялікай адчувальнасці для вымярэння слабых электрычных токаў, напружання і колькасці электрычнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы, які пры дапамозе фатометра вымярае сілу святла электрычных лямпачак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электравымяра́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вымярэння электрычных велічынь (сілы току, напружання, супраціўленняі пад.). Электравымяральныя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракардыёграф, ‑а, м.

Электрычны прыбор для графічнага запісу электрычных імпульсаў, якія ўзнікаюць у сардэчнай мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапа́львацца, ‑аецца; зак.

Запаліцца, загарэцца — пра ўсё, многае. Пазапальваліся, замігацелі сотні ясных зорак — электрычных лямпак. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́мпульсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электрычных імпульсаў, звязаны з імі. Імпульсная радыёсувязь. Імпульсны генератар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)