субсідзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Выдаць (выдаваць) субсідыю. Субсідзіраваць будаўніцтва школы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́йнасць, -і, ж.

1. Заняткі, праца ў якой-н. галіне.

Гаспадарчая д.

Педагагічная д.

Навукова-даследчая д.

2. Сукупнасць дзеянняў, мерапрыемстваў якога-н. прадпрыемства, установы і пад.

Д. бібліятэкі.

Д. школы па выхаванні моладзі.

3. Работа, функцыянаванне якіх-н. органаў арганізма або дзеянне сіл прыроды.

Д. сэрца.

Д. вулкана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Намеціць, уключыць у план. Запланаваць будаўніцтва школы. Запланаваць асушэнне балот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Педагагічны савет — сход настаўнікаў школы, паўнамоцны вырашаць вучэбныя і адміністрацыйныя пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запраектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скласці праект чаго‑н. Запраектаваць завод. // Намеціць, запланаваць. Запраектаваць будаўніцтва школы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазашко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, праходзіць не ў школе; які існуе акрамя школы. Пазашкольная работа. Пазашкольныя ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падра́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Дагавор аб выкананні адным бокам пэўнай работы па заказе другога боку, а таксама работа, што выконваецца паводле гэтага дагавору.

П. на пабудову школы.

Брыгадны п. (які заключаецца брыгадай рабочых непасрэдна з упраўленнем або трэстам).

|| прым. падра́дны, -ая, -ае.

Падрадная арганізацыя.

Падрадныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасе́к, ‑у, м.

Разм. Месца, дзе перасякаецца што‑н.; перасячэнне, перакрыжаванне. На перасеку .. вуліц, каля саменькай школы, стаяў высачэзны крыж. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стылі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел мовазнаўства аб стылёвых разнавіднасцях мовы, яе вобразных сродках, заканамернасцях іх функцыянавання і ўмення выкарыстання.

Курс лекцый па стылістыцы.

2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае стылі мастацкіх твораў.

3. Сукупнасць вобразных сродкаў мовы якога-н. мастацкага твора, пісьменніка, літаратурнай школы і пад.

С. ранніх твораў В.

Быкава.

|| прым. стылісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

Правяраць правільнасць чыіх‑н. дзеянняў шляхам нагляду і даваць інструктыўныя ўказанні. Інспектаваць школы. Інспектаваць войска.

[Ад лац. inspectare — аглядаць, назіраць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)