утаро́піць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., што ў каго-што.

Уставіць вочы, позірк на каго-, што-н.

У. вочы ў падлогу.

|| незак. утаро́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уста́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уставіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асадзі́ць¹, асаджу́, аса́дзіш, аса́дзіць; аса́джаны; зак., што.

Умацаваць што-н. на чым-н., прымацаваць, уставіць у аправу, у рамку.

А. касу.

А. карціну.

|| незак. аса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што ў што.

Урабіць, уставіць паяннем.

|| незак. упа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упа́йка, -і, ДМ -йцы, ж. і упа́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урубі́ць, урублю, урубіш, урубіць; зак., што.

Уставіць у высечаную адтуліну. Урубіць перагародку ў сцяну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашклі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Уставіць шкло, шыбу ў раму. Зашкліць вокны. Зашкліць веранду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Уставіць і замацаваць шляхам кляпання. Укляпаць болт. Укляпаць кручок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да уставіць.

•••

Устаўляць (ставіць) палкі ў колы — перашкаджаць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Уставіць і замацаваць што‑н. паяннем. Упаяць кандэнсатар у радыёпрыёмнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшчэ́п, ‑у, м.

Спец. Расшчэмленае, разрэзанае месца па даўжыні чаго‑н. Расшчэп кары дрэва. Уставіць у расшчэп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)