Verbum

простанаро́дны, -ая, -ае (уст.).

Які належыць, уласцівы простаму, працоўнаму народу, непрывілеяваным класам.

|| наз. простанаро́днасць, -і, ж.

спецыфі́чны, -ая, -ае.

Уласцівы, характэрны толькі дадзенаму прадмету; адметны, своеасаблівы.

С. смак.

|| наз. спецыфі́чнасць, -і, ж.

старцо́ўскі, -ая, -ае.

Такі, як у старца; уласцівы старцу, які належыць старцу.

Старцоўскае жыццё.

Старцоўская торба.

дзяці́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Дзіцячы, уласцівы дзецям.

Д. крык.

2. Несур’ёзны, легкадумны.

Дзяціныя разважанні.

Дзяціныя выбрыкі.

дробнабуржуа́зны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да дробнай буржуазіі, уласцівы ёй.

Дробнабуржуазная ідэалогія.

|| наз. дробнабуржуа́знасць, -і, ж.

архаі́чны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабою архаізм, уласцівы даўніне; старадаўні, устарэлы.

А. стыль.

|| наз. архаі́чнасць, -і, ж.

арыстакраты́чны, -ая, -ае.

1. гл. арыстакратыя, арыстакратызм.

2. Прасякнуты арыстакратызмам, уласцівы арыстакрату; вытанчаны.

|| наз. арыстакраты́чнасць, -і, ж.

цемнатва́ры, -ая, -ае.

1. Які мае смуглявы, цёмны твар.

2. Які мае колер твару, уласцівы негроіднай расе.

выкрыва́льны, -ая, -ае.

Які выкрывае каго-, што-н.; уласцівы выкрыванню.

В. фельетон.

Выкрывальная сіла.

|| наз. выкрыва́льнасць, -і, ж.

лака́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Мясцовы, уласцівы толькі пэўнаму месцу; абмежаваны.

Лакальная вайна.

Лакальная сетка.

|| наз. лака́льнасць, -і, ж.