джэнтльме́н, ‑а, м.
1. У Англіі — чалавек, які строга прытрымліваецца правіл і норм паводзін буржуазная-арыстакратычнага асяроддзя.
2. Пра карэктнага, добра выхаванага, элегантнага чалавека.
[Англ. gentleman.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выко́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да выканаць.
2. Строга прытрымлівацца чаго‑н. Выконваць законы. Выконваць санаторны рэжым.
3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі. Выконваць службу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіметры́чны, ‑ая, ‑ае.
Пабудаваны па закону сіметрыі; які мае сіметрыю. Планіроўка дома строга сіметрычная. Цэнтр — вялікая зала, з якой калідорамі можна трапіць у жылыя пакоі. «Помнікі».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азірну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.
Акінуць поглядам. Чалавек ступіў за фіранку, больш строга азірнуў бакоўку, як бы вымерваючы, ці стане тут той тапчанчык. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
граназа́н, ‑у, м.
Ртутна-арганічны прэпарат для пратручвання насення перад пасевам. Граназан вельмі ядавіты, таму пры рабоце з ім трэба строга выконваць усе правілы бяспекі, указаныя ў адпаведных інструкцыях. «Весці».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з прынцыпамі, заснаваны на прынцыпах. Прынцыповая розніца. Прынцыповае пытанне. Прынцыповае рашэнне. Прынцыповая спрэчка.
2. Які строга прытрымліваецца прынцыпаў, кіруецца імі ў сваіх паводзінах. Прынцыповая палітыка. Прынцыповы чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мы́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.
1. каго-што. Церці мылам з вадою.
М. рукі.
2. што. Распускаць мыла ў вадзе.
М. ваду.
◊
Мыліць (намыліць) шыю каму (разм.) —
1) біць каго-н., сурова распраўляцца;
2) моцна прабіраць каго-н., строга выгаворваць.
|| зак. намы́ліць, -лю, -ліш, -ліць.
|| звар. мы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.); зак. намы́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́трыманы
1. прич. вы́держанный;
в. ў раство́ры — вы́держанный в раство́ре;
2. в знач. прил. вы́держанный;
стро́га ~ная лі́нія — стро́го вы́держанная ли́ния;
в. чалаве́к — вы́держанный челове́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ледаві́к, ‑а, м.
Разм. Тое, што і ляднік. Калісьці, да ледавіка, клімат тут [на Беларусі] быў вельмі цёплы. В. Вольскі. У адным месцы ледавік пакінуў велізарную строга сіметрычную гару, быццам насыпаў курган нейкаму казачнаму багатыру. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Іера́рх ’назва епіскапа’, іера́рхія ’парадак падпарадкавання ніжэйшых званняў вышэйшым па строга вызначаных ступенях’. Крыніца: грэч. ἱεράρχης (ἱερός ’свяшчэнны’ + ἀρχή ’улада’), адкуль суфіксальнае ўтварэнне ἱεραρχία. Шанскі, 2, I, 16. Ст.-бел. иерархъ, иерархия з 1601 г. (Булыка, Лекс. запазыч., 183) са ст.-рус. Няма падстаў лічыць паўторна запазычаным з рус. у XX ст. (як Крукоўскі, Уплыў, 77).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)