выпсява́ць
‘дурнець, дурнець са старасці, старыцца, пахнуць, як стары сабака’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выпсява́ю |
выпсява́ем |
| 2-я ас. |
выпсява́еш |
выпсява́еце |
| 3-я ас. |
выпсява́е |
выпсява́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выпсява́ў |
выпсява́лі |
| ж. |
выпсява́ла |
| н. |
выпсява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выпсява́й |
выпсява́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выпсява́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
марцо́вы,
У выразах: марцовы кавалер (разм., жарт.) — стары валацуга, які любіць заляцацца да жанчын; кот марцовы — распуснік, блуднік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расаха́ты, -ая, -ае.
1. 3 раздвоеным ствалом; вілаваты.
Стары р. дуб.
2. Рагаты, з галіністымі рагамі.
Р. лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хрыч / ста́рый хрыч бран. стары́ хрэн (грыб);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лагадне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.
Станавіцца лагодным, лагаднейшым.
Стары часам лагаднеў і пачынаў казку.
|| зак. палагадне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ста́рый в разн. знач. стары́;
ста́рая ло́шадь стары́ конь;
ста́рый друг стары́ друг;
ста́рые кни́ги стары́я кні́гі;
ста́рое удостовере́ние старо́е пасве́дчанне;
ста́рая и́стина стара́я і́сціна;
ста́рая моне́та стара́я мане́та;
ста́рый режи́м стары́ рэжы́м;
ста́рый текст стары́ тэкст;
ста́рый-преста́рый ве́льмі стары́;
◊
по ста́рой па́мяти па старо́й па́мяці;
стар и мал стары́ і малы́;
Ста́рый свет Стары́ свет;
ста́рый конь борозды́ не по́ртит стары́ вол баразны́ не псуе́ (не скры́віць); у старо́й пе́чы аго́нь до́бра гары́ць; сі́вы, але́ ма́ю сі́лы;
ста́рого воробья́ на мяки́не не проведёшь старо́га лі́са не ашука́еш; старо́га вераб’я́ на мякі́ну не зло́віш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
двухпо́лле, -я, н.
Стары спосаб апрацоўкі зямлі, пры якім кожны год палавіна зямлі заставалася пад папарам.
|| прым. двухпо́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
драндуле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м. (разм., жарт.).
Стары экіпаж, аўтамабіль і пад.
Ці варта трэсціся на гэтым драндулеце?
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загаво́рвацца і загава́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.
1. гл. загаварыцца.
2. Гаварыць бяссэнсіцу ў выніку расстройства, хваравітага стану, старасці.
Стары пачаў з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стыль², -ю, м.
Спосаб летазлічэння.
Стары с. (так зв. юліянскі каляндар). Новы с. (так зв. грыгарыянскі каляндар). Першага студзеня па новым стылі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)