разблы́тацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

1. Раздзяліцца, разматацца.

Вузлы нарэшце разблыталіся.

Вяроўка з цяжкасцю разблыталася.

2. перан. Стаць ясным, зразумелым (разм.).

Клубок заблытаных спраў лёгка разблытаўся.

|| незак. разблы́твацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэхсакрата́р, ‑а, м.

Сакратар, які выконвае дапаможныя работы, звязаныя са знешнім афармленнем спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Вокладка з кардону, скуры і пад. для папер.

П. для спраў.

|| памянш. па́пачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. па́пачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыскваліфікацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які займаецца разглядам спраў, звязаных з дыскваліфікацыяй каго‑н. Дыскваліфікацыйная камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаб’екты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не адлюстроўвае сапраўднага становішча спраў; прадузяты. Неаб’ектыўны падыход. Неаб’ектыўны вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

судаво́дства, ‑а, н.

Дзейнасць судовых органаў па разгляду і вырашэнню грамадзянскіх і крымінальных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́сці, праду́, прадзе́ш, прадзе́; прадзём, прадзяце́, праду́ць; праў, пра́ла; прадзі; пра́дзены; незак., што.

Скручваючы (воўну, кудзелю і пад.), рабіць ніткі.

|| зак. спра́сці, спраду́, спрадзе́ш, спрадзе́; спрадзём, спрадзяце́, спраду́ць; спраў, спра́ла; спрадзі; спра́дзены.

|| наз. прадзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парткале́гія, ‑і, ж.

Калегія пры Камітэце партыйнага кантролю КПСС, якая займаецца разглядам асабістых спраў камуністаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіраўні́к, -ка́ м.

1. руководи́тель, глава́; прави́тель;

2. управля́ющий;

к. спраў — управля́ющий дела́ми (управде́л, управдела́ми)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нау́тхаць ’загадзя мець на ўвазе’ (Мядзв.). Відаць, з на- і утхаць ’унюхаць, пачуць’, вытворнае ад тхаць ’веяць, дыхаць’, параўн. фразеалагізмы трымаць нос па ветру ’адчуваць, куды схіляюцца справы’, чуць, куды вецер дуе ’прадбачыць ход спраў’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)