спорт, ‑у, М ‑рце, м.

Фізічныя практыкаванні (гімнастыка, барацьба, турызм і пад.), якія маюць мэтай развіццё і загартоўку арганізма. Парашутны спорт. Майстар спорту. □ Азарчук яшчэ раз звярнуў увагу на тое, як спорт дапамог яму ў рабоце. Ваданосаў. Мінскае возера зрабілася цэнтрам воднага спорту ў горадзе. «Беларусь». / Пра гульню ў шахматы, шашкі, пра рыбалоўства і пад. // перан.; чаго і які. Занятак, які з’яўляецца прадметам азартнага захаплення.

[Англ. sport.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спорт спорт род. спо́рту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спорт (род. спо́рту) м. спорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́ерный бу́ерны;

бу́ерный спорт бу́ерны спорт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судомоде́льный суднамадэ́льны;

судомоде́льный спорт суднамадэ́льны спорт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горналы́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лыжнага спорту ва ўмовах горнай мясцовасці. Горналыжны спорт. Горналыжная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ерны бу́ерный;

б. спорт — бу́ерный спорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саней, санак. Саначныя палазы. // Звязаны з выкарыстаннем санак, саней. Саначны спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спорт... (а таксама спарт...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «спартыўны», напрыклад: спорттавары, спортпляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канькабе́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да катання на каньках, звязаны з ім. Канькабежны спорт. Канькабежная секцыя. Канькабежны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)