водалячэ́бніца, ‑ы, ж.

Спецыяльна абсталяваная ўстанова, дзе праводзіцца водалячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяце́льшчык, ‑а, м.

Кравец, які спецыяльна займаецца абкідваннем петляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапая́льнік, ‑а, м.

Паяльнік, які награваецца спецыяльна ўманціраваным электраўстройствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліго́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі спецыяльна абсталяваны ўчастак сушы або мора для выпрабавання розных відаў зброі, баявых вучэнняў.

Артылерыйскі п.

Вучэбны п.

|| прым. паліго́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лабарато́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне для навуковых або тэхнічных доследаў, вучэбных заняткаў, а таксама ўстанова, у якой займаюцца такімі доследамі.

|| прым. лабарато́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агавары́ць, ‑вару, ‑ворыш, ‑ворыць; зак., што.

Спецыяльна адзначыць, зрабіць агаворку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёсту́дыя, ‑і, ж.

Спецыяльна абсталяванае памяшканне, з якога вядзецца радыёвяшчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сты́плер, ‑а, м.

Конь, спецыяльна прывучаны да скачак з перашкодамі.

[Англ. steepler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернясхо́вішча, ‑а, н.

Спецыяльна прыстасаванае памяшканне для захоўвання зерня. Пабудаваць зернясховішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веладро́м, ‑а, м.

Спецыяльна абсталяваная пляцоўка для веласіпедных гонак і трэніровак.

[Ад вела... і грэч. dromos — бег, месца для бегу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)