скалькулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Скласці, зрабіць калькуляцыю. Скалькуляваць кошт гавару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплюсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Разм. Скласці пры падліку. Сплюсаваць ацэнкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

1. Кінуць у некалькі прыёмаў нейкую колькасць чаго-н.

Н. кучу камення.

2. Кідаючы, скласці ў якой-н. колькасці, напоўніць.

Н. кошык яблыкаў.

Н. пяць стагоў сена.

3. Скласці ў агульных рысах; хутка намеціць, напісаць, намаляваць што-н.

Н. план выступлення.

|| незак. накіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.) і накі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. на́кід, -у, М -дзе, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скласці канспект чаго‑н.; заканспектаваць. Праканспектаваць падручнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Скласці ў стагі. Застагаваць сена. Застагаваць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Скласці цэлае з асобных частак. Скампанаваць карціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скласці (у 1–5, 10–13 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уво́сьмера, прысл.

У восем раз, у восем частак і пад. Скласці паперу ўвосьмера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Сабраць, сканцэнтраваць у адным месцы ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

П. людзей на сход.

2. што. Падабраць, падняць усё тое, што ўпала, рассыпалася і пад.; падабраўшы, скласці ў адно месца ўсё, многае.

П. рассыпаны гарох.

П. галлё ў кучы.

3. што. Скласці, саставіць з розных частак многа чаго-н.

П. станкі.

4. што і чаго. Збіраць што-н. на працягу якога-н. часу.

Пазбіраем яшчэ з гадзіну грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стулі́ць ‘шчыльна злучыць, скласці’ (ТСБМ), ‘сціснуць’: стуліць губы ‘змоўкнуць’ (Сл. нар. фраз.), стулі́цца ‘згорбіцца’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, ТС). Да туліць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)