бахчаво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне бахчавых культур як асобная галіна сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграпрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з сельскай гаспадаркай і прамысловасцю. Аграпрамысловы комплекс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пчаля́рства, ‑а, н.

Развядзенне пчол як галіна сельскай гаспадаркі або промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саранча́, -ы́, ж., таксама зб.

Насякомае, небяспечны шкоднік сельскай гаспадаркі, які пералятае вялікімі масамі.

С. наляцела.

Накінуцца на што-н., як с. (прагна, падбіраючы ўсё; разм.).

|| прым. саранчо́вы, -ая, -ае.

Сямейства саранчовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадуктаабме́н, ‑у, м.

Абмен прадукцыяй паміж прамысловасцю і сельскай гаспадаркай без гандлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бура́кс, ‑у, м.

Борнакіслы натрый; выкарыстоўваецца ў медыцыне, тэхніцы і сельскай гаспадарцы.

[Араб. būrag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дахо́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць даходнага; прыбытковасць. Даходнасць прадпрыемства. Рост даходнасці сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапляво́дства, ‑а, н.

Вырошчванне канапель як галіна сельскай гаспадаркі. Майстар канапляводства. Развіццё канапляводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматзяме́лле, ‑я, н.

Наяўнасць вялікай колькасці зямлі, якая выкарыстоўваецца для вядзення сельскай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лугаво́дства, ‑а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца паляпшэннем прыродных лугоў, травасеяннем і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)