славя́на-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
славя́на-ру́скі |
славя́на-ру́ская |
славя́на-ру́скае |
славя́на-ру́скія |
| Р. |
славя́на-ру́скага |
славя́на-ру́скай
славя́на-ру́скае |
славя́на-ру́скага |
славя́на-ру́скіх |
| Д. |
славя́на-ру́скаму |
славя́на-ру́скай |
славя́на-ру́скаму |
славя́на-ру́скім |
| В. |
славя́на-ру́скі (неадуш.)
славя́на-ру́скага (адуш.) |
славя́на-ру́скую |
славя́на-ру́скае |
славя́на-ру́скія (неадуш.)
славя́на-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
славя́на-ру́скім |
славя́на-ру́скай
славя́на-ру́скаю |
славя́на-ру́скім |
славя́на-ру́скімі |
| М. |
славя́на-ру́скім |
славя́на-ру́скай |
славя́на-ру́скім |
славя́на-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спрадве́чна-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спрадве́чна-ру́скі |
спрадве́чна-ру́ская |
спрадве́чна-ру́скае |
спрадве́чна-ру́скія |
| Р. |
спрадве́чна-ру́скага |
спрадве́чна-ру́скай
спрадве́чна-ру́скае |
спрадве́чна-ру́скага |
спрадве́чна-ру́скіх |
| Д. |
спрадве́чна-ру́скаму |
спрадве́чна-ру́скай |
спрадве́чна-ру́скаму |
спрадве́чна-ру́скім |
| В. |
спрадве́чна-ру́скі (неадуш.)
спрадве́чна-ру́скага (адуш.) |
спрадве́чна-ру́скую |
спрадве́чна-ру́скае |
спрадве́чна-ру́скія (неадуш.)
спрадве́чна-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
спрадве́чна-ру́скім |
спрадве́чна-ру́скай
спрадве́чна-ру́скаю |
спрадве́чна-ру́скім |
спрадве́чна-ру́скімі |
| М. |
спрадве́чна-ру́скім |
спрадве́чна-ру́скай |
спрадве́чна-ру́скім |
спрадве́чна-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
турэ́цка-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
турэ́цка-ру́скі |
турэ́цка-ру́ская |
турэ́цка-ру́скае |
турэ́цка-ру́скія |
| Р. |
турэ́цка-ру́скага |
турэ́цка-ру́скай
турэ́цка-ру́скае |
турэ́цка-ру́скага |
турэ́цка-ру́скіх |
| Д. |
турэ́цка-ру́скаму |
турэ́цка-ру́скай |
турэ́цка-ру́скаму |
турэ́цка-ру́скім |
| В. |
турэ́цка-ру́скі (неадуш.)
турэ́цка-ру́скага (адуш.) |
турэ́цка-ру́скую |
турэ́цка-ру́скае |
турэ́цка-ру́скія (неадуш.)
турэ́цка-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скай
турэ́цка-ру́скаю |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скімі |
| М. |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скай |
турэ́цка-ру́скім |
турэ́цка-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
украі́нска-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
украі́нска-ру́скі |
украі́нска-ру́ская |
украі́нска-ру́скае |
украі́нска-ру́скія |
| Р. |
украі́нска-ру́скага |
украі́нска-ру́скай
украі́нска-ру́скае |
украі́нска-ру́скага |
украі́нска-ру́скіх |
| Д. |
украі́нска-ру́скаму |
украі́нска-ру́скай |
украі́нска-ру́скаму |
украі́нска-ру́скім |
| В. |
украі́нска-ру́скі (неадуш.)
украі́нска-ру́скага (адуш.) |
украі́нска-ру́скую |
украі́нска-ру́скае |
украі́нска-ру́скія (неадуш.)
украі́нска-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скай
украі́нска-ру́скаю |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скімі |
| М. |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скай |
украі́нска-ру́скім |
украі́нска-ру́скіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
трася́нка, -і, ДМ -нцы, ж.
1. Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.
Падрыхтаваць карове трасянку.
2. Беларуска-рускае змешанае маўленне.
Гаварыць на трасянцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
а́нгла-няме́цка-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́нгла-няме́цка-ру́скі |
а́нгла-няме́цка-ру́ская |
а́нгла-няме́цка-ру́скае |
а́нгла-няме́цка-ру́скія |
| Р. |
а́нгла-няме́цка-ру́скага |
а́нгла-няме́цка-ру́скай
а́нгла-няме́цка-ру́скае |
а́нгла-няме́цка-ру́скага |
а́нгла-няме́цка-ру́скіх |
| Д. |
а́нгла-няме́цка-ру́скаму |
а́нгла-няме́цка-ру́скай |
а́нгла-няме́цка-ру́скаму |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
| В. |
а́нгла-няме́цка-ру́скі (неадуш.)
а́нгла-няме́цка-ру́скага (адуш.) |
а́нгла-няме́цка-ру́скую |
а́нгла-няме́цка-ру́скае |
а́нгла-няме́цка-ру́скія (неадуш.)
а́нгла-няме́цка-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скай
а́нгла-няме́цка-ру́скаю |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скімі |
| М. |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скай |
а́нгла-няме́цка-ру́скім |
а́нгла-няме́цка-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
няме́цка-белару́ска-ру́скі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няме́цка-белару́ска-ру́скі |
няме́цка-белару́ска-ру́ская |
няме́цка-белару́ска-ру́скае |
няме́цка-белару́ска-ру́скія |
| Р. |
няме́цка-белару́ска-ру́скага |
няме́цка-белару́ска-ру́скай
няме́цка-белару́ска-ру́скае |
няме́цка-белару́ска-ру́скага |
няме́цка-белару́ска-ру́скіх |
| Д. |
няме́цка-белару́ска-ру́скаму |
няме́цка-белару́ска-ру́скай |
няме́цка-белару́ска-ру́скаму |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
| В. |
няме́цка-белару́ска-ру́скі (неадуш.)
няме́цка-белару́ска-ру́скага (адуш.) |
няме́цка-белару́ска-ру́скую |
няме́цка-белару́ска-ру́скае |
няме́цка-белару́ска-ру́скія (неадуш.)
няме́цка-белару́ска-ру́скіх (адуш.) |
| Т. |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скай
няме́цка-белару́ска-ру́скаю |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скімі |
| М. |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скай |
няме́цка-белару́ска-ру́скім |
няме́цка-белару́ска-ру́скіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аднара́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
1. Старадаўняе рускае мужчынскае адзенне ў выглядзе аднабортнага кафтана без каўняра.
2. Разм. Гармонік з адным радам клавішаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памо́ры, ‑аў; адз. памор, ‑а, м.; паморка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. паморкі, ‑рак; ж.
Карэннае рускае насельніцтва памор’я — узбярэжжа Белага мора і Ледавітага акіяна. [Сушылаў] з архангельскіх памораў, але не рыбак, а паляўнічы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ру́скі 1,
гл. рускія.
ру́скі 2, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да Русі. Расіі. Руская гісторыя. Руская прырода. Рускае грамадства.
2. Які мае адносіны да рускіх, належыць ім. Руская мова. Руская культура. // Уласцівы рускім, такі, як у рускіх. Рускі характар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)