Verbum

епіты́м’я, -і, ж.

Род царкоўнага пакарання (пост, працяглыя малітвы) за парушэнне рэлігійных норм.

Налажыць епітым’ю.

капо́т², -а, М -по́це, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Жаночае плацце свабоднага пакрою; род халата.

керага́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Награвальны газавы прыбор, род бясшумнага прымуса.

|| прым. керага́завы, -ая, -ае.

краншнэ́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая балотная птушка з доўгай, загнутай уніз дзюбай; род куліка.

ве́рмут, -у, М -муце, м.

Род вінаграднага віна з настоямі з траў.

|| прым. ве́рмутавы, -ая, -ае.

ардынату́ра, -ы, ж.

1. Пасада ардынатара або ардынарнага прафесара.

2. Род практычнай медыцынскай аспірантуры.

Клінічная а.

сакрэ́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Род пісьмовага стала з адкідной дошкай і шуфлядамі для папер.

лаўса́н, -у, м.

Род сінтэтычнага валакна, а таксама тканіна з гэтага валакна.

|| прым. лаўса́навы, -ая, -ае.

та́мбур², -у, м.

Род вышывання або вязання вочка ў вочка.

|| прым. та́мбурны, -ая, -ае.

Тамбурнае шво.

тымпа́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўні ўдарны музычны інструмент, род медных талерак або невялікай літаўры.