Verbum

дзярні́сты, -ая, -ае.

Густа парослы карэннем травяністых раслін.

Дзярністая глеба.

|| прым. дзярні́стасць, -і, ж.

лесагадава́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Месца, дзе вырошчваюць саджанцы драўняных і кустовых раслін.

па́раснік, -у, м.

Малады лес, а таксама парасткі раслін ад каранёў, пнёў або з насення.

пладаво́дства, -а, н.

Развядзенне пладовых і ягадных раслін як галіна раслінаводства.

|| прым. пладаво́дчы, -ая, -ае.

падві́д, -у, мн. -ы, -аў, м.

У сістэматызацыі: падраздзяленне ўнутры аднаго віду.

Падвіды жывёл, раслін.

пажы́ва, -ы, ж.

Тое, чым жывіцца арганізм; спажыва.

П. для раслін, рыб.

Духоўная п. (перан.).

жаўтацве́т, -у, М -ве́це, м.

Назва розных лугавых раслін з жоўтымі кветкамі.

|| прым. жаўтацве́тны, -ая, -ае.

акамяне́ласць, -і, ж.

1. гл. акамянелы.

2. звычайна мн. Акамянелыя рэшткі жывёл або раслін.

Адкапаць акамянеласці.

мімікры́я, -і, ж. (спец.).

Прыпадабненне некаторых відаў жывёл і раслін да навакольнага асяроддзя з мэтай самазахавання.

глюко́за, -ы, ж.

Вінаградны цукар, які ўтрымліваецца ў пладах раслін і ягадах.

|| прым. глюко́зны, -ая, -ае.