мяле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца мелкім (у 1 знач.), неглыбокім.

Летам рака мялее.

|| зак. абмяле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рачаня́ і рачанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Разм. Дзіцяня рака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рака ​1. Рачыныя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́чий рачы́ны;

◊

ра́чьи глаза́ во́чы, як у ра́ка, рачы́ныя во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплавно́й сплаўны́;

сплавно́й лес сплаўны́ лес;

сплавна́я река́ сплаўна́я рака́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Заліць вадой паверхню чаго-н.

Рака затапіла лугі.

2. Апусціць на дно вадаёма (пра вялікія прадметы).

З. судны.

|| незак. затапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэ́ка ’рака’ (ашм., Сл. ПЗБ). Націск пад уплывам польск. rzeka ’тс’, гл. рака́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сплаўны́ сплавно́й;

с. лес — сплавно́й лес;

~на́я рака́ — сплавна́я река́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краб, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Род марскога рака з дзесяццю нагамі.

2. Мяса гэтай жывёліны.

3. Эмблема на форменнай фуражцы маракоў (разм.).

|| прым. кра́бавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

К. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагаво́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мнагаводнага; багацце вады, вільгаці. Амазонка — першая рака па мнагаводнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)