заву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за вухам. Завушная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міёма, ‑ы, ж.

Дабраякасная шарападобная пухліна з мышачнай тканкі.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца на касцях. Накосная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліпападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Падобны да паліпа. Паліпападобная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фібро́ма, ‑ы, ж.

Дабраякасная пухліна з валакністай злучальнай тканкі.

[Ад лац. fibra — валакно.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хандро́ма, ‑ы, ж.

Спец. Дабраякасная пухліна з храстковай тканкі.

[Грэч. chondros — храсток і ...ōma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацёк, -у, мн. -і, -аў, м.

Пухліна, якая ўзнікае ад лішку вадкасці ў тканках.

А. лёгкіх.

А. ног.

|| прым. ацёчны, -ая, -ае.

|| наз. ацёчнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злая́касны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі шкодны, небяспечны для жыцця. Злаякасная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́сніца, ‑ы, ж.

Балючая цвёрдая пухліна на назе ў каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадра́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які папярэднічае захворванню на рак. Перадракавая пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)