скла́дчынны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Сабраны шляхам складчыны. Складчынныя прадукты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марына́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Вадкі соус з воцату, прыпраў і алею.

2. звычайна мн. Замарынаваныя прадукты.

|| прым. марына́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыва́рак, -рку, м.

Гатаваная страва; таксама прадукты харчавання, у тым ліку заправа, якія выкарыстоўваюцца пры гатаванні гарачых страў.

П. у боршч.

|| прым. прыва́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падвазны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да падвозу. Падвазныя прадукты. Падвазныя шляхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкатра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ператраўляецца, засвойваецца органамі стрававання. Легкатраўныя прадукты харчавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапраду́кты, ‑аў; адз. рыбапрадукт, ‑у, М ‑кце, м.

Рыбныя прадукты. Вытворчасць рыбапрадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вегетарыя́нства, ‑а, н.

Сістэма харчавання, якая дазваляе ўжываць толькі раслінныя і малочныя прадукты.

[Ад лац. vegetraius — раслінны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клю́чнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Слуга ў панскім маёнтку, у распараджэнні якога знаходзіліся прадукты харчавання і ключы ад месцаў іх захоўвання.

|| ж. клю́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праду́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Тое, што атрымліваецца ў выніку працы чалавека. У гэтай будыніне хаваліся галоўныя калгасныя прадукты: зерне, бульба і гародніна. Колас. // Вынік якой‑н. дзейнасці, вынік чаго‑н. Матэрыялам літаратурнага вобраза з’яўляецца слова, г. зн. прадукт чалавечай гісторыі. У. Калеснік.

2. Рэч, атрыманая з чаго‑н. або патрэбная для атрымання чаго‑н. Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.

3. звычайна мн. (праду́кты, ‑аў). Харчовыя прыпасы. На партах у мяшках былі прадукты: мяса, кансервы, сухары. Шамякін.

•••

Сукупны грамадскі прадукт — усе матэрыяльныя даброты, створаныя грамадствам за пэўны перыяд (звычайна за год).

[Ад лац. productus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паёк, пайка́, мн. пайкі́, пайко́ў, м.

Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час.

Хлебны п.

Сухі п. (які выдаецца замест штодзённага харчавання).

|| прым. пайко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)