парашкападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на парашок, у выглядзе парашку. Парашкападобная салетра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плыву́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Парашок са спораў дзеразы; лікаподый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з мыццём бялізны. Пральны парашок. Пральная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шампу́нь, ‑ю, м.

Мыльная духмяная вадкасць або парашок для мыцця галавы.

[Ад англ. shampooing — мыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

персі́дскі перси́дский;

персі́дскі парашо́к — перси́дский порошо́к;

персі́дскі дыва́н — перси́дский ковёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крухма́л, -у, м.

Белы парашок без смакавых якасцей, які атрымліваецца з некаторых раслін (прымяняецца ў харчовай, хімічнай і іншай прамысловасці).

Бульбяны к.

Кукурузны к.

|| прым. крухма́льны, -ая, -ае.

К. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таба́ка, -і, ДМа́цы, ж.

1. Расцёртыя ў парашок лісты тытуню для нюхання.

2. Тое, што і тытунь (разм.).

Курыць табаку.

Пасынкаваць табаку.

|| прым. таба́чны, -ая, -ае.

Т. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сулема́, ‑ы, ж.

Ядавіты белы парашок хлорнай ртуці (ужываецца як сродак для дэзінфекцыі).

[Ад лац. sublimatum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі́; -мо́латы; зак., што.

Расцерці на муку, парашок.

Р. зерне.

|| незак. размо́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размо́л, -у, м. і размо́лванне, -я, н.

|| прым. размо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксерафо́рм, ‑у, м.

Жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў прысыпках і мазях як антысептычны сродак.

[Ад грэч. xēros — сухі і лац. forma — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)