крываду́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць крывадушнага. Крывадушнасць паводзін. Крывадушнасць слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірацыяна́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ірацыянальнага. Ірацыянальнасць паводзін, ірацыянальнасць велічыні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухсэ́нсавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць двухсэнсавага. Двухсэнсавасць паводзін. Двухсэнсавасць пазіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узо́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць узорнага. Узорнасць паводзін. Узорнасць вышыўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгаісты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць эгаістычнага. Эгаістычнасць паводзін. Эгаістычнасць учынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*По́тарач ’жанчына непрыстойных паводзін’ (Бес.). Гл. патароча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ненатура́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ненатуральнага; штучнасць. Ненатуральнасць позы. Ненатуральнасць паводзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скро́мнік, ‑а, м.

Разм. Чалавек скромных паводзін. Ён — вялікі скромнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ву́хватка ’спосаб паводзін (пры падабенстве)’ (КСТ). Гл. ухва́тка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

багабо́рніцтва, ‑а, н.

Кніжн. Дзейнасць багаборца. // Выяўленне настрою і паводзін багаборцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)