газірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Насычаць што‑н. газам ​1 (у 1 знач.). Газіраваць глебу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фтары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Насыціць (насычаць) фторам; уздзейнічаць фторам. Фтарыраваць пітную ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

1. Накладваць гіпсавую павязку.

Г. нагу.

2. Насычаць глебу гіпсам.

Г. глебу.

|| зак. загіпсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. гіпсава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлу́сціць, тлу́шчу, тлу́сціш, тлу́сціць; тлу́шчаны; незак., што.

1. Вымазваць, зашмальцоўваць што-н. тлушчам, чым-н. тлустым.

2. Насычаць тлушчамі што-н. у працэсе апрацоўкі (спец.).

Т. скуру.

|| наз. тлушчэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мінералізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у мінерал.

2. Насыціць (насычаць) мінеральнымі солямі.

[Фр. minéraliser, ад minéral.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Спец. Насычаць (тканіну) асобым хімічным растворам перад тым, як фарбаваць яе або друкаваць малюнак на ёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., каго-што.

Насычаць труп спецыяльнымі рэчывамі, каб прадухіліць гніенне і захаваць на доўгі час.

|| зак. забальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны і набальзамава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны.

|| наз. бальзамава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насычэ́нне ср.

1. насыще́ние; пропи́тывание, пропи́тка ж.;

2. перен. насыще́ние;

1, 2 см. насыча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлу́сціць, тлушчу, тлусціш, тлусціць; незак., што.

1. Вымазваць, зашмальцоўваць што‑н. тлушчам, чым‑н. тлустым.

2. Спец. Насычаць тлушчамі што‑н. у працэсе апрацоўкі. Тлусціць скуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паталі́ць ’наталіць’, ’насыціць’, паталя́ць ’насычаць вадой’, ’спачувальна адносіцца да больш слабых’ (ТСБМ). Да ‑талі́ць, наталі́ць, патоля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)