тэатра́льна-музы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэатра́льна-музы́чны |
тэатра́льна-музы́чная |
тэатра́льна-музы́чнае |
тэатра́льна-музы́чныя |
| Р. |
тэатра́льна-музы́чнага |
тэатра́льна-музы́чнай
тэатра́льна-музы́чнае |
тэатра́льна-музы́чнага |
тэатра́льна-музы́чных |
| Д. |
тэатра́льна-музы́чнаму |
тэатра́льна-музы́чнай |
тэатра́льна-музы́чнаму |
тэатра́льна-музы́чным |
| В. |
тэатра́льна-музы́чны (неадуш.)
тэатра́льна-музы́чнага (адуш.) |
тэатра́льна-музы́чную |
тэатра́льна-музы́чнае |
тэатра́льна-музы́чныя (неадуш.)
тэатра́льна-музы́чных (адуш.) |
| Т. |
тэатра́льна-музы́чным |
тэатра́льна-музы́чнай
тэатра́льна-музы́чнаю |
тэатра́льна-музы́чным |
тэатра́льна-музы́чнымі |
| М. |
тэатра́льна-музы́чным |
тэатра́льна-музы́чнай |
тэатра́льна-музы́чным |
тэатра́льна-музы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́нна-музы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
электро́нна-музы́чны |
электро́нна-музы́чная |
электро́нна-музы́чнае |
электро́нна-музы́чныя |
| Р. |
электро́нна-музы́чнага |
электро́нна-музы́чнай
электро́нна-музы́чнае |
электро́нна-музы́чнага |
электро́нна-музы́чных |
| Д. |
электро́нна-музы́чнаму |
электро́нна-музы́чнай |
электро́нна-музы́чнаму |
электро́нна-музы́чным |
| В. |
электро́нна-музы́чны (неадуш.)
электро́нна-музы́чнага (адуш.) |
электро́нна-музы́чную |
электро́нна-музы́чнае |
электро́нна-музы́чныя (неадуш.)
электро́нна-музы́чных (адуш.) |
| Т. |
электро́нна-музы́чным |
электро́нна-музы́чнай
электро́нна-музы́чнаю |
электро́нна-музы́чным |
электро́нна-музы́чнымі |
| М. |
электро́нна-музы́чным |
электро́нна-музы́чнай |
электро́нна-музы́чным |
электро́нна-музы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
літарату́рна-музы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
літарату́рна-музы́чны |
літарату́рна-музы́чная |
літарату́рна-музы́чнае |
літарату́рна-музы́чныя |
| Р. |
літарату́рна-музы́чнага |
літарату́рна-музы́чнай
літарату́рна-музы́чнае |
літарату́рна-музы́чнага |
літарату́рна-музы́чных |
| Д. |
літарату́рна-музы́чнаму |
літарату́рна-музы́чнай |
літарату́рна-музы́чнаму |
літарату́рна-музы́чным |
| В. |
літарату́рна-музы́чны (неадуш.)
літарату́рна-музы́чнага (адуш.) |
літарату́рна-музы́чную |
літарату́рна-музы́чнае |
літарату́рна-музы́чныя (неадуш.)
літарату́рна-музы́чных (адуш.) |
| Т. |
літарату́рна-музы́чным |
літарату́рна-музы́чнай
літарату́рна-музы́чнаю |
літарату́рна-музы́чным |
літарату́рна-музы́чнымі |
| М. |
літарату́рна-музы́чным |
літарату́рна-музы́чнай |
літарату́рна-музы́чным |
літарату́рна-музы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гумарэ́ска, ‑і, ДМ ‑сны; Р мн. ‑сак; ж.
Невялікі літаратурна-мастацкі або музычны твор жартоўнага, гумарыстычнага характару. Музычная гумарэска. □ Для першых гумарэсак К. Крапівы характэрны незласлівыя, жартоўныя інтанацыі. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кампазі́цыя, ‑і, ж.
1. Будова мастацкага твора, суадносіны паміж яго асобнымі часткамі. Стройная кампазіцыя. Кампазіцыя рамана. □ Кампазіцыя ў літаратурным творы заўсёды падпарадкавана ажыццяўленню ідэйнай задумы аўтара. А. Макарэвіч.
2. Мастацкі (музычны, жывапісны, скульптурны і інш.) твор, які з’яўляецца арыгінальным спалучэннем асобных частак, элементаў. Музычная кампазіцыя. Скульптурная кампазіцыя. Сюжэтная кампазіцыя.
3. Тэорыя складання музычных твораў. Займацца па класу кампазіцыі.
4. Твор, які складаецца з літаратурнай і музычнай частак, аб’яднаных адной тэмай, сюжэтам. Літаратурна-музычная кампазіцыя.
[Ад лац. compositio — складанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ча́рдаш, ‑а і чарда́ш, ‑а́, м.
1. Венгерскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. З бадзёрым рускім «пераплясам» Спаборнічаў заборысты «чардаш». Корбан.
2. Музычная п’еса ў рытме гэтага танца.
[Венг. csárdás.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.
1. гл. перадаць.
2. Тое, што перадаецца па радыё, тэлебачанні.
Музычная п.
Слухаць перадачу па радыё.
3. Прадукты харчавання, рэчы, якія перадаюцца каму-н. (напр., хвораму ў бальніцу).
Прынесці перадачу хвораму.
4. Механізм, які перадае рух ад адной часткі прыстасавання да другой.
Зубчастая п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хара́л, ‑а, м.
Рэлігійнае многагалосае песнапенне, якое атрымала асаблівае пашырэнне ў пратэстантаў і католікаў. А яшчэ праз хвіліну шматгалосы звонкі харал да самай столі напаўняў вялізную фізкультурную залу. Навуменка. // Музычная п’еса ў такой форме. Харалы Баха.
[Ад лац. (cantus) choralis — харавое (песнапенне).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Абмеркаванне, разбор чаго-н. з мэтай ацаніць вартасць.
Аб’ектыўная к.
2. Літаратурны жанр, задачай якога з’яўляецца аналіз, ацэнка, тлумачэнне твораў мастацтва, навукі, літаратуры.
Музычная к.
К. і літаратуразнаўства.
3. Адмоўнае выказванне пра што-н., аналіз недахопаў.
Падвергнуць крытыцы работу чыноўнікаў.
4. зб. Крытыкі.
◊
Не вытрымліваць (ніякай) крытыкі — быць нікуды не вартым.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
такт¹, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.
1. Метрычная музычная адзінка: кожная з роўных па працягласці долей, на якія дзеліцца музычны твор па ліку метрычных націскаў у ім.
Прайграць восем тактаў.
2. Рытм якога-н. руху, дзеяння.
Адбіць т.
3. Частка рабочага цыкла якога-н. механізма (спец.).
Т. поршня паравой машыны.
|| прым. та́ктавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)