пе́сеннік, а, мн. -і, -аў, м.

1. Зборнік песень.

2. Выканаўца песень.

3. Аўтар тэксту песень або кампазітар песеннай музыкі.

Паэт-п.

|| ж. пе́сенніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

колераму́зыка, ‑і, ДМ ‑зыцы, ж.

Спалучэнне музыкі з колера-светлавымі эфектамі; святламузыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меладэкламава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што і без дап.

Дэкламаваць пад акампанемент музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

музыказна́ўства, ‑а, м.

Навука, якая вывучае тэорыю і гісторыю музыкі, музычную культуру народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поп-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да поп-арту, да поп-музыкі, напр.: поп-мода, поп-музыка, поп-дыскі, поп-канцэрт, попансамбль, поп-група, поп-зорка, поп-танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рок.

1. -а, м. Тое, што і рок-музыка.

2. -а, м. Тое, што і рок-н-рол (разм.).

3. нязм. Які мае адносіны да рок-музыкі.

Танец у стылі р.

Джаз-р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуказа́піс, ‑у, м.

Запіс спецыяльнымі апаратамі гаворкі або музыкі на плёнку, пласцінку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уверцю́ра, -ы, мн. -ы, -цю́р, ж.

1. Музычны ўступ да оперы, балета, драмы і пад.

Оперная ў.

2. Музычны твор, які складаецца з адной часткі і адносіцца да праграмнай музыкі.

|| прым. уверцю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абая́нне, ‑я, н.

Прыцягальная сіла каго‑, чаго‑н.; прывабнасць. Абаянне маладосці. Знаходзіцца пад абаяннем музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэлефані́я, ‑і, ж.

Перадача і прыём па радыётэлефоне мовы, музыкі і пад. (без тэлеграфнага кода).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)