Verbum

чужазе́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

Чалавек з чужой краіны; іншаземец.

|| ж. чужазе́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

кучо́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Шапка футрам наверх.

К. на вочы напаўзае.

|| прым. кучо́мачны, -ая, -ае.

кля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Прыстасаванне, з дапамогай якога зачыняюць і адчыняюць дзверы.

|| прым. кля́мачны, -ая, -ае.

урадзі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., уро́дзіць; зак.

Даць ураджай, плады.

Жыта добра ўрадзіла.

Не ўрадзіў мак — перабудзем і так.

цёрла, -а, мн. -ы, -аў, н.

Іліняная пасудзіна, у якой труць мак, таўкуць бульбу і пад.

У цёрле стаяла недатоўчаная бульба.

тасёмка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Тое, што і тасьма.

|| прым. тасёмачны, -ая, -ае і тасёмкавы, -ая, -ае.

стрэ́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Востры, тонкі кавалачак дрэва, асколак шкла, металу, які залез пад скуру.

Дастаць стрэмку.

тугаду́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які марудна ўсведамляе, павольна думае.

|| ж. тугаду́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

нядо́імка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Частка падатку, збору, не ўнесеная плацельшчыкам у тэрмін.

Плаціць нядоімку.

|| прым. нядо́імкавы, -ая, -ае.

о́пій, -ю, м.

Высушаны млечны сок з няспелых галовак маку, які ўжыв. як наркатычны і болесуцішальны сродак.

|| прым. о́пійны, -ая, -ае.

О. мак.