уба́виться
1. уба́віцца; (уменьшиться) зме́ншыцца, паме́ншыцца, стаць менш;
наро́ду у ка́ссы уба́вилось наро́ду ля ка́сы ўба́вілася (зме́ншылася, паме́ншылася, ста́ла менш);
2. (убыть) убы́ць, зме́ншыцца, паме́ншаць, паме́ншыцца; (о воде) убы́ць, паме́ншаць, спа́сці; (о луне) убы́ць;
воды́ в реке́ уба́вилось вады́ ў рацэ́ паме́ншала;
дни уба́вились дні паме́ншалі (зме́ншыліся);
луна́ уба́вилась ме́сяц убы́ў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
при́быль ж.
1. прыбы́так, -тку м.;
2. (приращение) прыро́ст, -ту м.; (увеличение) прыбаўле́нне, -ння ср., павелічэ́нне, -ння ср.;
при́быль населе́ния прыро́ст насе́льніцтва;
при́быль воды́ в реке́ прыбаўле́нне вады́ ў рацэ́;
3. перен. (польза), разг. кары́сць, -ці ж., прыбы́так, -тку м.;
извлека́ть при́быль атры́мліваць прыбы́так;
луна́ на при́были ме́сяц прыбыва́е;
вода́ идёт на при́быль вада́ прыбыва́е (падыма́ецца);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свяці́ць I несов.
1. свети́ть;
ме́сяц свяці́ў у акно́ — луна́ свети́ла в окно́;
ён мне ~ці́ў запа́лкамі — он мне свети́л спи́чками;
2. (виднеться) свети́ться;
у во́кнах све́цяць агні́ — в о́кнах све́тятся огни́;
3. (воспринимать зрением) ви́деть;
паку́ль во́чы све́цяць — пока́ глаза́ ви́дят;
◊ с. го́лым це́лам — ходи́ть в лохмо́тьях;
с. вача́мі — горе́ть от (со) сты́да, хло́пать глаза́ми
свяці́ць II несов., церк. святи́ть;
с. ваду́ — святи́ть во́ду
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уще́рб м.
1. шко́да, -ды ж.; (урон) уро́н, -ну м.; (потеря) стра́та, -ты ж.;
без уще́рба для де́ла без шко́ды (без уро́ну) для спра́вы;
понести́ уще́рб стра́ціць (пане́сці стра́ту);
причини́ть уще́рб нашко́дзіць (прычыні́ць стра́ту);
возмести́ть уще́рб пакры́ць (вярну́ць) стра́ту;
в уще́рб кому́-л. на шко́ду каму́-не́будзь;
2. перен. (упадок) заняпа́д, -ду м.; (спад) спад, род. спа́ду м.; (кончина) скон, род. ско́ну м.;
быть на уще́рбе быць на ско́не (у заняпа́дзе, на спа́дзе);
3. астр. ушчэ́рб, -бу м.;
луна́ уже́ на уще́рбе ме́сяц ужо́ на ўшчэ́рбе, ужо́ схо́днія дні;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́лный
1. в разн. знач. по́ўны;
по́лные вёдра по́ўныя вёдры;
рабо́та в по́лном разга́ре пра́ца ў по́ўным разга́ры;
по́лное собра́ние сочине́ний по́ўны збор тво́раў;
по́лная власть по́ўная ўла́да;
по́лные прилага́тельные грам. по́ўныя прыме́тнікі;
по́лная луна́ по́ўня;
по́лная тишина́ по́ўная цішыня́;
взгляд, по́лный ра́дости по́зірк, по́ўны ра́дасці;
ко́мната полна́ люде́й пако́й по́ўны людзе́й;
ему́ нет по́лных тридцати́ лет яму́ няма́ по́ўных трыццаці́ год;
2. (тучный) по́ўны; (толстый) то́ўсты;
по́лный мужчи́на по́ўны (то́ўсты) мужчы́на;
◊
по́лная ча́ша по́ўная ча́ша;
по́лным го́лосом на по́ўны го́лас;
в по́лном смы́сле сло́ва у по́ўным сэ́нсе сло́ва;
в по́лном пара́де у по́ўным пара́дзе;
хлопо́т по́лон рот погов. кло́патаў па ву́шы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
из-за предлог с род.
1. (при обозначении действия или движения откуда-л.) з-за (каго, чаго);
смотре́ть из-за две́ри глядзе́ць з-за дзвярэ́й;
прие́хал из-за мо́ря прые́хаў з-за мо́ра;
из-за ту́чи вы́плыла луна́ з-за хма́ры вы́плыў ме́сяц;
встать из-за стола́ уста́ць з-за стала́;
2. (по причине, по вине кого-, чего-л.) праз (каго, што), за (што і чым), па (чым), з прычы́ны (чаго), з-за (чаго);
из-за тебя́ мы опозда́ли праз цябе́ мы спазні́ліся;
из-за отсу́тствия за адсу́тнасцю, з прычы́ны адсу́тнасці;
из-за сла́бости па сла́басці, з прычы́ны сла́басці;
из-за дождя́ отъе́зд не состоя́лся з-за дажджу́, з прычы́ны дажджу́ ад’е́зд не адбы́ўся;
3. (ради) дзе́ля (каго, чаго);
из-за куска́ хле́ба дзе́ля кава́лка хле́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)