лейб-ме́дык, ‑а, м.

Прыдворны ўрач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лейб-гва́рдыя, ‑і, ж.

Прывілеяванае войска ў шэрагу манархічных дзяржаў (першапачаткова — ахова манарха).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

коннагвардзе́ец, -дзе́йца, мн. -дзе́йцы, -дзе́йцаў, м.

1. Той, хто служыць у гвардзейскай кавалерыі.

2. Ваеннаслужачы лейб-гвардыі коннага палка ў дарэвалюцыйнай Расіі.

|| прым. коннагвардзе́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коннагвардзе́ец, ‑дзейца, м.

1. Салдат або афіцэр лейб-гвардыі коннага палка ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. Салдат або афіцэр гвардзейскай кавалерыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)