блаславе́нны, -ая, -ае.

Варты падзякі, хвалы, захаплення; шчаслівы, багаты.

Б. час.

Б. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлебаро́дны, -ая, -ае.

Які дае добры ўраджай хлеба; урадлівы.

Х. год.

Х. край.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярэ́дні, -яя, -яе.

Звернуты ўперад. які знаходзіцца наперадзе.

Пярэднія лапы. П. край абароны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асу́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Край булкі свежага хлеба або сухі кавалак хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакі́тны, -ая, -ае.

Светла-сіні.

Блакітныя вочы.

Край блакітных азёр.

|| наз. блакі́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лясі́сты, -ая, -ае.

Густа зарослы лесам.

Л. раён.

Л. край.

|| наз. лясі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабахту́рваць

‘пераліваць што-небудзь цераз край

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перабахту́рваю перабахту́рваем
2-я ас. перабахту́рваеш перабахту́рваеце
3-я ас. перабахту́рвае перабахту́рваюць
Прошлы час
м. перабахту́рваў перабахту́рвалі
ж. перабахту́рвала
н. перабахту́рвала
Загадны лад
2-я ас. перабахту́рвай перабахту́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перабахту́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

багаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца багатым.

Багацее наш край.

|| зак. разбагаце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́сенны в разн. знач. пе́сенный;

~нная тво́рчасць — пе́сенное тво́рчество;

п. край — пе́сенный край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краёвы, -ая, -ае.

1. гл. край¹.

2. Які адлюстроўвае дыялектныя асаблівасці пэўнага рэгіёна.

Віцебскі к. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)