картава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Тасаваць карты. Корчак сяк і так картаваў карты. Выпадала адно: ісці па Раўбіча. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перазда́ць сов., в разн. знач. пересда́ть;

п. экза́мен — пересда́ть экза́мен;

п. пако́й — пересда́ть ко́мнату;

п. ка́рты — пересда́ть ка́рты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкажу́шваць

‘адбіваць ударамі скуру; абыгрываць у карты каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абкажу́шваю абкажу́шваем
2-я ас. абкажу́шваеш абкажу́шваеце
3-я ас. абкажу́швае абкажу́шваюць
Прошлы час
м. абкажу́шваў абкажу́швалі
ж. абкажу́швала
н. абкажу́швала
Загадны лад
2-я ас. абкажу́швай абкажу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абкажу́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заи́гранный

1. (истрёпанный — о картах) зашмальцава́ны;

ста́рые заи́гранные ка́рты стары́я зашмальцава́ныя ка́рты;

2. (утративший свежесть) зайгра́ны;

заи́гранная пье́са зайгра́ная п’е́са.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́кер, ‑а, м.

Від гульні ў карты.

[Англ. poker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкідны́, -а́я, -о́е.

У выразе: падкідны дурань — картачная гульня, у якой партнёры, паводле ўмоў гульні, па чарзе падкідваюць аднаму з ігракоў пэўныя карты, каб той адбіў іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́рта, -ы, ДМ ка́рце, мн. -ы, карт, ж.

1. Зменшаны чарцёж зямной паверхні, зорнага неба або паверхні якой-н. планеты.

Геаграфічная к.

К.

Месяца.

Астранамічная к.

2. Адзін з цвёрдых папяровых лісткоў, якія складаюць калоду для гульні і адрозніваюцца паміж сабой па намаляваных на іх умоўных фігурах або ачках чатырох масцей.

Калода карт.

3. мн. Гульня пры дапамозе калоды такіх лісткоў.

Гульня ў карты.

4. Бланк для запаўнення якімі-н. звесткамі.

Санаторная к.

◊

Зблытаць карты — разладзіць, парушыць чые-н. планы, намеры.

І карты ў рукі — пра таго, хто мае ўсе магчымасці, умовы для чаго-н.

Карта біта — пра чый-н. правал, пройгрыш.

Раскрыць карты — перастаць трымаць у тайне свае планы і намеры.

Ставіць на карту што — рызыкаваць чым-н., спадзеючыся на выгаду, выйгрыш.

|| прым. карцёжны, -ая, -ае (да 3 знач.) і ка́ртачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

леге́нда², -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, леге́нд і -аў, ж. (спец.).

1. Сукупнасць умоўных знакаў і тлумачэнняў да карты, схемы, плана і пад.

2. Надпіс на манеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Перамешваць (ігральныя карты).

|| зак. стасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. тасава́нне, -я, н. і тасо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Разм. Ператасаваць карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)