ма́рачны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́рачны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
картэ́ль, -я,
1. Аб’яднанне буйных прадпрыемстваў якой
2. Пісьмовы выклік на дуэль (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нагля́д, ‑у,
1. Назіранне за кім‑, чым‑н. для аховы,
2. Догляд, клопат.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пражэ́ктар, ‑а,
Асвятляльны прыбор, які з дапамогай аптычнай сістэмы пасылае яркі пучок прамянёў у пэўным напрамку.
•••
[Фр. projecteur ад лац. projectus — кінуты наперад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмаэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з працэсам непасрэднага пераходу цеплавой энергіі ў электрычную ў правадніках.
2. Заснаваны на дзеянні двух розных праваднікоў, якія ўтвараюць замкнуты ланцуг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ценявы́, -а́я, -о́е.
1.
2. Які знаходзіцца ў цяні, слаба асветлены.
3.
Ценявы кабінет — група ўплывовых палітыкаў, якія маюць сваю праграму дзейнасці і прэтэндуюць у выпадку перамогі на стварэнне новага ўрада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны;
1. Упэўніцца ў правільнасці чаго
2. Падвергнуць выпрабаванню для высвятлення чаго
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ма́рачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да маркі! (у 1, 2 знач.).
2. Пэўнай маркі 1 (у 3 знач.); пэўнай якасці, гатунку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́за, ‑ы,
1. Урадавы штамп у пашпарце на права ўезду ў дадзеную дзяржаву, выезду з яе ці праезду па яе тэрыторыі.
2. Адзнака на дакуменце, якая сведчыць аб прад’яўленні яго службовай асобе з мэтай
[Фр. visa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантро́ль, ‑ю,
1. Праверка дзейнасці каго‑, чаго‑н.; назіранне з мэтай праверкі.
2. Установа або арганізацыя, якая кантралюе чыю‑н. дзейнасць.
3.
[Фр. controle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)