лінь², -я́, мн. -і́, -ёў, м. (спец.).

Вельмі моцны тонкі канат для карабельнай снасці.

|| памянш. лінёк, -нька́, мн. -нькі́, -нько́ў, м.

|| прым. лінявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бло́чны I бло́чный;

б. кана́т — бло́чный кана́т; см. блок I

бло́чны II бло́чный; см. блок II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падве́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падвешвання. Падвесачны канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дры́фтэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дрыфтэра. Дрыфтэрны канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. зб. Прыборы, інструменты, прыстасаванні для якога-н. занятку.

Рыбалоўная с.

2. звычайна мн. Канат, вяроўка, якія служаць для кіравання парусамі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многаметро́вы, ‑ая, ‑ае.

На многа метраў даўжынёю, працягласцю, намерам. Многаметровы канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаўжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падаўжэння чаго‑н. Падаўжальны канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патро́йны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох частак, трайны. Патройны канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гайдро́п, ‑а, м.

Канат, які скідаецца з аэрастата для тармажэння пры спуску.

[Англ. guide-rope.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Растрапаць, раздзяліць на валокны. Размачаліць канат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)