звастры́ць, звастру́, зво́стрыш, зво́стрыць; зво́страны; зак., што.

1. Зрэзаць, знішчыць няроўнасці тачыльным інструментам.

З. няроўнасці на лязе.

2. Пра нож і іншую прыладу: зрабіць тонкім, вузкім ад доўгага ўжывання.

|| незак. зво́стрываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

астры́гчыся, астрыгуся, астрыжэшся, астрыжэцца; астрыжомся, астрыжацеся, астрыгуцца; зак.

Зрэзаць сабе валасы нажніцамі або машынкай; пастрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай начыста валасы сабе або каму‑н. Пабрыць бараду. Пабрыць хворага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

искромса́ть сов., разг.

1. пакрамса́ць, парэ́заць, зрэ́заць;

2. перен. скрэ́мзаць; см. кромса́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

састры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., што.

Зняць, зрэзаць (нажніцамі і пад.). Састрыгчы воўну з авечкі. Састрыгчы валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згалі́ць, згалю, зголіш, зголіць; зак., што.

Зрэзаць брытвай (валасы); збрыць. [Міронаў] узяў кавалачак люстэрка, брытву.. і згаліў свае заліхвацкія чорныя вусы. Гарбук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагалі́ць, ‑галю, ‑голіш, ‑голіць; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай начыста валасы сабе або каму‑н. Пагаліць бараду. □ Палонных пагалілі і зганялі ў лазню. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Стругаючы, зняць, счысціць, зрэзаць верхні слой чаго‑н. Састругаць кару.

2. Счышчаючы, абрэзаць больш чым патрэбна. Састругаць увесь бурак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изборозди́ть сов.

1. збаразні́ць, зрэ́заць, мног. пазраза́ць; (исполосовать) спаласава́ць;

2. перен. (изъездить) разг. аб’е́здзіць, вы́ездзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і назрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

1. Зрэзаць, спілаваць вялікую колькасць чаго‑н. Назразаць дрэў. Назрэзваць каласоў.

2. Разм. Паставіць нездавальняючую адзнаку на экзамене многім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)