Verbum

прадуктаабме́н, -у, м.

Абмен аднаго віду прадуктаў, вырабаў на другі від як адна з форм эканамічных сувязей у грамадстве.

шо́ргат, -у, М -гаце, мн. -ы, -аў, м.

Слабы, невыразны шум ад руху, трэння аднаго прадмета аб другі.

Ш. пілы.

шляхаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Мост цераз другі шлях на месцы перакрыжавання дзвюх дарог.

|| прым. шляхаправо́дны, -ая, -ае.

залі́вісты, -ая, -ае.

Гучны, пералівісты, з бесперапыннымі пераходамі з аднаго тону ў другі.

З. смех.

З. звон званка.

|| наз. залі́вістасць, -і, ж.

другаго́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань, які застаўся ў тым жа класе на другі год.

|| ж. другаго́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

адгарну́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -го́рнецца; зак.

Павярнуцца з аднаго боку на другі (пра лісты ў кнізе), перагарнуцца.

|| незак. адго́ртвацца, -аецца.

перамясці́цца, -мяшчу́ся, -ме́сцішся, -ме́сціцца; зак.

Перасуну́ўшыся, заняць другое месца, размясціцца ў іншым месцы.

Полк перамясціўся ў другі горад.

|| незак. перамяшча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

перапра́ва, -ы, ж.

1. гл. пераправіць¹.

2. мн. -ы, -ра́ў. Месца, дзе перапраўляюцца на другі бераг (на паромах, лодках і пад.).

Рачная п.

выма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. гл. вымахаць.

2. чым. Махаць то ў адзін, то ў другі бок; размахваць.

В. рукой у паветры.

метані́мія, -і, ж. (спец.).

Від тропа: перанясенне назвы аднаго прадмета на другі на падставе іх сумежнасці.

|| прым. метанімі́чны, -ая, -ае; наз. метанімі́чнасць, -і, ж.