пату́зацца сов.

1. повози́ться;

2. разг. потаска́ть друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перецара́паться

1. (исцарапать друг друга) перадра́цца;

2. (исцарапать себя) паабдзіра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́жа, клічная форма ад наз. «друг», м.

Разм. Ужываецца як сяброўскі зварот да каго‑н. — Да нас у госці прыязджай, Мой дружа дарагі! Агняцвет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дружба́к, ‑а, м.

Разм. Блізкі друг; сябар. Напарнікам у Віктара быў, як і летась, яго стары дружбак Анісь Шчыт, ён і прымаў змену. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упо́плеч, прысл.

Разм. Тое, што і поплеч. Ісці ўпоплеч. □ Стань жа ўпоплеч, мой друг, і на хвілю замры! Гілевіч.

•••

З векам упоплеч гл. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дружа́ка, ‑і, м.

Абл. Блізкі друг, сябар. Базыль і Грышка — найлепшыя дружакі. Колас. Позна ўвечары Сілівей Зязюля прыйшоў начаваць да свайго старога дружакі Піліпа Канапелькі. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злюбі́цца сов., разг. слюби́ться, полюби́ть друг дру́га;

○ сцярпі́цца-злю́біцца — сте́рпится-слю́бится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакаха́ць сов. полюби́ть;

яны́ ~ха́лі адзі́н аднаго́ — они́ полюби́ли друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарэ́зацца сов.

1. (разрезаться надвое) перере́заться;

2. (перере́зать друг друга) перере́заться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палюбі́цца сов., разг.

1. полюби́ться;

~бі́ўся мне гэ́ты го́рад — полюби́лся мне э́тот го́род;

2. полюби́ть друг дру́га;

яны́ даўно́ ~бі́ліся — они́ давно́ полюби́ли друг дру́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)