фура́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Галаўны ўбор з аколышам і казырком; форменная шапка.

|| прым. фура́жачны, -ая, -ае.

Фуражачная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чалма́, -ы́, мн. чалмы́, ча́лмаў, чалма́м, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман: доўгі кавалак тканіны, абгорнуты некалькі разоў вакол галавы.

|| прым. чалмо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Засцерагальны галаўны ўбор (звычайна металічны) у выглядзе шлема.

Салдацкая к.

Пажарная к.

|| прым. ка́сачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клабу́к, ‑а, м.

Манаскі галаўны ўбор у выглядзе высокай цыліндрычнай шапкі з пакрывалам.

[Ад цюрк. калпак — шапка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убо́р м. убо́р, -ру м.; убра́нне, -ння ср.;

головно́й убо́р галаўны́ ўбор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капялю́ш, капелюша́, мн. капелюшы́, капелюшо́ў, м.

Галаўны мужчынскі ўбор з палямі, жаночы — розных фасонаў.

Саламяны к.

|| памянш. капялю́шык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. капялю́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чапе́ц, -пца́, мн. -пцы́, -пцо́ў, м.

Лёгкі галаўны ўбор у выглядзе шапачкі, завязанай пад барадой, які раней насілі замужнія жанчыны.

|| памянш. чэ́пчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрасо́н, ‑сну, м.

Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем электрычнага току на галаўны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Летні ваенны форменны галаўны ўбор без палёў, які першапачаткова насілі толькі пілоты; наогул шапачка такой формы.

|| прым. піло́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убо́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Убранне, адзенне; строі.

Шлюбны ў.

Асенні ў. лесу (перан.).

○

Галаўны ўбор — агульная назва рэчаў, якія надзяваюцца на галаву (шапка, капялюш, кепка і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)