яскра́вы, -ая, -ае.

1. Выразны, ясны, яркі.

Яскравыя фарбы.

Яскравае сонца.

2. перан. Пераканаўчы, яркі.

Яскравае сведчанне чаго-н. Я. прыклад.

|| наз. яскра́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кава́ны і ко́ваны, -ая, -ае.

1. Зроблены з металу каваннем.

К. меч.

2. Абіты жалезам.

Каваная скрыня.

3. 3 падковамі, падкаваны.

К. конь.

4. перан. Выразны, ясны.

Каваныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрэ́сліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак.

1. Стаць бачным, выдзеліцца.

У тумане акрэсліўся будынак.

2. Набыць ясны, выразны характар.

Выразна акрэсліліся погляды пісьменніка.

|| незак. акрэ́слівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́рлівы, -ая, -ае.

1. Строгі ў выбары, патрабавальны.

Р. тэлеглядач.

2. Які лёгка разабраць, успрыняць на слых і пад.; выразны.

Р. почырк.

Напісаць разборліва (прысл.).

|| наз. разбо́рлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́чырк, -ку м. по́черк;

выра́зны п. — разбо́рчивый по́черк;

каліграфі́чны п. — каллиграфи́ческий по́черк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лапіда́рны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Сціслы, але выразны, зразумелы (пра стыль, форму пісьма). Лапідарны стыль.

[Ад лац. lapidarius — рэзчык па камені.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чёткий выра́зны; (точный) дакла́дны; (аккуратный) акура́тны; (слаженный) зла́джаны;

чёткие движе́ния дакла́дныя ру́хі;

чёткий по́черк выра́зны по́чырк;

чёткий шрифт, рису́нок выра́зны шрыфт, рысу́нак;

чёткие директи́вы дакла́дныя (выра́зныя) дырэкты́вы;

чёткая рабо́та зла́джаная (акура́тная) рабо́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́тны, -ая, -ае.

1. Пра вадкасці: непразрысты, нячысты, каламутны.

М. раствор.

Мутная вада.

2. Пацямнелы, замутнены.

Мутныя вочы.

Мутнае шкло.

3. перан. Недастаткова выразны, незразумелы, неабгрунтаваны (разм.).

Мутная размова.

|| наз. му́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чека́нный

1. в разн. знач. чака́нны;

2. (чёткий) чака́нны, выра́зны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Неўстаёнцы ’не ўстаяць, рупець (кудысьці)’ (Сцяц.). Выразны паланізм, зыходная форма nieustający ’пастаянны, бесперапынны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)