коксахі́мія, ‑і, ж.

Вытворчасці заснаваная на перапрацоўцы каменнага вугалю шляхам каксавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглеабагача́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны для абагачэння каменнага вугалю. Вуглеабагачальная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглездабыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для здабывання каменнага вугалю. Вуглездабывальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглепагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Пагрузка вугалю на транспартныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглепад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пад’ёму вугалю на паверхню зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсы́паць, -плю, -плеш, -пле; -сы́п; -паны; зак., што і чаго.

Падбавіць, насыпаючы.

П. вугалю ў топку.

|| незак. падсыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. падсыпа́нне, -я, н. і падсы́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гар, -у, м.

1. Едкі пах ад няпоўнага згарання чаго-н.

Запахла гарам.

2. Рэшткі перагарэлага каменнага вугалю.

Пасыпаць дарожкі гарам.

3. Выпаленае месца ў лесе.

|| прым. га́равы, -ая, -ае.

Гаравая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуглепад’ёмнік, ‑а, м.

Механізм для пад’ёму вугалю з шахты на паверхню зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навалаадбо́йка, ‑і, ж.

Спец. Адбойка вугалю і навальванне яго на канвеер у забоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калары́йнасць, ‑і, ж.

Колькасць калорый у чым‑н. Каларыйнасць каменнага вугалю. Каларыйнасць мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)