ланалі́н, ‑у, м.

Тлушч, які атрымліваецца пры прамыўцы воўны; выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі.

[Ад лац. lana — воўна і oleum — масла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерыно́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мерыноса. Мерыносавая воўка. // Зроблены з воўны мерыноса. Мерыносавая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мец, ‑мцу, м.

Тоўсты, шчыльны матэрыял, звалены з шэрсці, воўны. Абабіць дзверы лямцам. Падшыць валёнкі лямцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для часання воўны, ільну і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачо́с, ‑у, м.; зб.

Адходы пры часанні воўны і пад.; тое, што і ачоскі. Ільняны ачос. Ваўняны ачос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́льшчык ​1, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца часаннем воўны, ільну і пад.

часа́льшчык ​2, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца часаннем дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўнамы́йка, ‑і, ДМ ‑мыйцы; Р мн. ‑мыек; ж.

1. Машына для мыцця воўны.

2. Прадпрыемства або частка яго, дзе мыюць воўну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́льня, ‑і, ж.

Майстэрня, дзе займаюцца часаннем воўны, ільну і пад. — Ну, так сказаць, прыходзь увечары. Я воўну з часальні прывёз... Каліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрышэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., чаго.

Нарэзаць якую‑н. колькасць чаго‑н. (нажніцамі, спецыяльнай машынкай і пад.). Настрыгчы воўны. Настрыгчы валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Камэ́ля ’фабрычная пража з танкаруннай воўны’ (свісл., Нар. сл.), ’баваўняныя ніткі’ (гродз., Сл. паўн.-зах.). Параўн. польск. мазав., хэдм.-дабж., варм.-мазур, kamlować ’часаць воўну (на спецыяльным грэбені)’. З ням. kämmen ’часаць (воўну)’, Kamm ’грэбень’ (> польск. сілезск. kamy ’ручныя шчоткі для часання воўны’, паўн.-усх. kamie ’тс’, ’машына для часання воўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)