Verbum

бешме́т, -а, М -ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Верхняя доўгая мужчынская вопратка ў некаторых народаў Каўказа і Сярэдняй Азіі.

пы́льнік¹, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Верхняя частка тычынкі кветкі, у якой знаходзіцца пылок.

|| прым. пы́льнікавы, -ая, -ае.

сві́та², -ы, ДМ сві́це, мн. -ы, світ, ж.

Доўгая сялянская верхняя вопратка з даматканага сукна.

|| прым. сві́тавы, -ая, -ае.

сукве́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

Верхняя частка сцябла з кветкамі, сабранымі ў выглядзе парасоніка, мяцёлкі і пад.

Простае с.

пала́та², -ы, ДМ -ла́це, мн. -ы, -ла́т, ж.

1. Назва прадстаўнічых устаноў у некаторых краінах.

Народная п.

Ніжняя п. (першая заканадаўчая інстанцыя). Верхняя п. (вышэйшая заканадаўчая інстанцыя). П. абшчын і п. лордаў (ніжняя і верхняя палаты англійскага парламента).

2. Назва некаторых дзяржаўных устаноў.

Кніжная п.

П. мер і вагі.

фраму́га, -і, ДМ -му́зе, мн. -і, -му́г, ж.

Верхняя адкідная створка акна ці дзвярэй.

|| прым. фраму́жны, -ая, -ае.

Фрамужнае шкло.

суке́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Жаночае суцэльнае адзенне, верхняя частка якога адпавядае кофце, а ніжняя — спадніцы.

Модная с.

франто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Трохвугольная або паўкруглая верхняя частка фасада будынка, абмежаваная схіламі даху і карнізам.

|| прым. франто́нны, -ая, -ае.