Verbum

вы́садзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Сысці на зямлю (з судна, вагона, аўтамашыны і пад.). Высадзіцца з карабля на бераг. Пасажыры высадзіліся з аўтобуса.

што́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш.-ласк. да штора; невялікая штора. Жнівеньскі вецер варушыў зялёную шторку на адчыненым акне вагона. Савіцкі.

пакараба́ціцца, ‑ціцца; зак.

Стаць карабатым; пакрывіцца, пагнуцца. На плоце, на жэрдках, падсохла кара, пакарабацілася і трэскалася пад рукой. Пташнікаў. Лісці вагона спусціліся ўніз і пакарабаціліся. Чорны.

надры́ўны, ‑ая, ‑ае.

Рэзкі, хваравіта напружаны, з надрывам (у 3 знач.). Надрыўны плач. □ Лясы шумелі на трывогу, І голас іх надрыўны быў. Глебка. Недзе ў канцы вагона надрыўным басам закрычаў чалавек. Асіпенка.

пазбіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сабрацца ў адным месцы — пра ўсіх, многіх. Да вагона пазбіраліся людзі. Лынькоў. Прыгадала пра былое, І здалося ёй тады, — Быццам зноў усёй сям’ёю Пазбіраліся сюды. Броўка.

караво́кі, ‑ая, ‑ае.

Які мае карыя вочы. На прыпынку ў калідоры вагона паяўляецца першы прадстаўнік чэхаславацкага народа, дабрадушны, крыху паўнаваты для сваіх маладых год, каравокі старшына-пагранічнік з папкай пад пахай. Мележ.

панто́граф, ‑а, м.

Спец.

1. Прылада для капіравання чарцяжоў, планаў і пад. у другім, звычайна больш дробным маштабе.

2. Рухомы токапрыёмнік на даху электравоза або маторнага вагона для зняцця току з кантактнага проваду.

[Ад грэч. pan (pantos) — усё і gráphō — пішу.]

бурда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм. пагард. Дрэнна прыгатаванае, нясмачнае пітво або рэдкая (вадкая) ежа; баланда. Калі ўсе з Шуравага вагона атрымалі па порцыі бурды, немец зазірнуў у вагон, ці ўсе выйшлі. Ставер.