інтэрферо́метр, ‑а, м.

Спец. Аптычны вымяральны прыбор, дзеянне якога заснавана на з’яве інтэрферэнцыі.

[Ад лац. inter — узаемна, ferens, ferentis — які нясе, пераносіць і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́зер, ‑а, м.

Спец. Аптычны квантавы генератар, які стварае інтэнсіўны вузкі пучок святла.

[Ад англ. laser, скарочанае Light Amplification by Emission of Radiation — узмацненне святла ў выніку вымушанага выпрамянення.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыск, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Прадмет, дэталь якой-н. машыны, прыстасавання ў выглядзе плоскага круга.

Д. электрапілы.

Д. аўтамата.

2. Спартыўны снарад у форме круга, які прымяняецца для кідання.

Кінуць д.

3. Аптычны носьбіт інфармацыі ў выглядзе плоскага круга.

Выпусціць д.

Запісаць д.

Модныя дыскі.

4. Прыстасаванне для захоўвання інфармацыі на камп’ютары.

Магнітны д.

Аптычны д.

|| прым. ды́скавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Дыскавая барана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звізі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Накіраваць аптычны або вугламерны інструмент на які‑н. пункт, прадмет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэаско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор, у якім два плоскія адлюстраванні прадмета зліваюцца ў адзін аб’ёмны малюнак.

[Ад грэч. stereos — аб’ёмны і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальнаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння адлегласці да чаго‑н. без непасрэднага вымярэння. Аптычны дальнамер. Акустычны дальнамер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор для назірання за вельмі дробнымі часцінкамі, якія не бачны ў звычайным мікраскопе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпіско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор для атрымання на экране відарысаў непразрыстых аб’ектаў (карцін, малюнкаў, чарцяжоў і пад.).

[Ад грэч. épi — на, над, пры і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глядзе́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і аптычны. Глядзельнае шкло. Глядзельная труба.

2. Прызначаны для гледачоў (у 2 знач.). Глядзельная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

телегра́ф тэлегра́ф, -фа м.;

опти́ческий телегра́ф апты́чны тэлегра́ф;

беспро́волочный телегра́ф бяздро́тавы тэлегра́ф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)