Verbum

абно́скі, -аў, адз. абно́сак, -ска, м. (разм.).

Падношанае кім-н. адзенне, абутак; рыззё.

Хадзіць у абносках.

Насіць чужыя а.

абно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж. (разм.).

Новая, нядаўна набытая рэч (звычайна адзенне, абутак).

Надзець абноўку.

сці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тонкая подсцілка, якая ўкладваецца ў абутак.

|| прым. сці́лкавы, -ая, -ае.

ашмо́цце, -я, н., зб. (разм.).

Старое адзенне, паношаны абутак; абрыўкі, шматкі вопраткі і пад.

На падлозе валялася а. старых шынялёў.

ке́ды, -аў, адз. кед, -а, М -дзе, м.

Спартыўны абутак з матэрыі на мяккіх рабрыстых гумавых падэшвах.

|| прым. ке́давы, -ая, -ае.

бот, -а, М бо́це, мн. бо́ты, -аў, м.

Абутак з высокімі халявамі.

Хромавыя боты.

|| памянш. бо́цік, -а, мн. -і, -аў, м.

рапарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што (разм.).

Папраўляць, рамантаваць.

Р. абутак.

|| наз. рапарава́нне, -я, н. і рапара́цыя, -і, ж.

стапта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., сто́пчацца; зак.

Знасіцца, стаць непрыгодным для носкі (пра абутак).

Боты стапталіся.

|| незак. сто́птвацца, -аецца.

ваксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Мазаць, чысціць скураны абутак ваксай.

В. боты.

|| зак. наваксава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.