эклі́метр, ‑а, м.
Геадэзічны інструмент для вымярэння вуглоў нахілу на мясцовасці.
[Ад грэч. ellkínō — адхіляю і metreō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрадры́ль, ‑я, м.
Механізм для свідравання, які прыводзіцца ў рух электрарухавіком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эста́мпны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эстампа, прызначаны для эстампа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эхало́т, ‑а, М ‑лоце, м.
Гідраакустычны прыбор для вымярэння глыбінь мора.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кран 1, ‑а, м.
1. Прыстасаванне ў рэзервуарах для выпускання з іх вадкасцей або газаў у форме трубкі і вертыкальна ўстаўленай у яе металічнай рухомай пробкі з адтулінай. Водаправодны кран.
2. Прыстасаванне асобай канструкцыі для перакрыцця трубаправода.
[Гал. kraan.]
кран 2, ‑а, м.
Механізм для захопу, пад’ёму і перамяшчэння грузаў. Пад’ёмны кран. Вежавы кран. Маставы кран.
[Ням. Kran.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ладу́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Уст.
1. Род патранташа ў кавалерыстаў, якім карысталіся да першай сусветнай вайны. // Сумка для пораху, шроту ў паляўнічых.
2. Набой для стрэльбы; трубачка ў форме гільзы з порахам і шротам для аднаго зараду. Надзеў [дзед Талаш] праз плячо паляўнічую .. торбу на шырокім пасе, дастаў ладункі з порахам. Колас.
[Ад польск. ładunek — зарад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
у́рна, ‑ы, ж.
1. Пасудзіна для захавання праху нябожчыкаў.
2. Скрынка з вузкай адтулінай для апускання выбарчых бюлетэняў. Адзін за адным падыходзяць да выбарчых урнаў рабочыя, інжынеры, прадстаўнікі інтэлігенцыі. «Звязда».
3. Пасудзіна для акуркаў, смецця на вуліцах, у грамадскіх памяшканнях. Кінуўшы недакураную папяросу ў урну, якая стаяла ў кутку, Дзімін таропка падышоў да Міхала. Карпаў.
[Лац. urna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́круціць сов.
1. вы́крутить; (винт — ещё) вы́винтить;
2. (бельё) вы́жать, отжа́ть;
3. вы́сверлить;
4. разг. (повредить) вы́вихнуть, вы́вернуть, подверну́ть;
в. нагу́ — подверну́ть но́гу;
5. (выделать посредством кручения) вы́крутить;
6. разг. вы́гадать;
для сябе́ ён заўсёды в. што-не́будзь — для себя́ он всегда́ вы́гадает что́-нибудь;
7. перен., разг. сообрази́ть; измы́слить;
◊ мо́кры, хоць вы́круці — мо́крый, хоть вы́жми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асо́бна нареч.
1. отде́льно; особняко́м; врозь;
жыць а. ад бацько́ў — жить отде́льно от роди́телей; жить врозь с роди́телями;
біле́ты для яго́ адлажы́лі а. — биле́ты для него́ отложи́ли отде́льно;
дом стаі́ць а. — дом стои́т отде́льно (особняко́м);
трыма́цца а. ад іншых — держа́ться отде́льно (особняко́м) от други́х;
2. (независимо от других) отде́льно, осо́бо;
разгле́дзець гэ́та пыта́нне а. — рассмотре́ть э́тот вопро́с отде́льно (осо́бо)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заця́жка I ж., в разн. знач. затя́жка; (задержка — ещё) проволо́чка; промедле́ние ср.;
з. спра́вы — заде́ржка де́ла;
без ~жак — без заде́ржек (проволо́чек);
з. папяро́сай — затя́жка папиро́сой;
з. скачка́ — затя́жка прыжка́;
з. загато́вак на капы́л — сапож. затя́жка загото́вок на коло́дку;
з. з сяўбо́й — затя́жка (промедле́ние) с се́вом
заця́жка II нареч., разг. труднова́то;
для мяне́ гэ́та з. — для меня́ э́то труднова́то
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)