Verbum

наклю́нуты, -ая, -ае.

1. Прабіты дзюбай (пра шкарлупіну яек, з якіх вылупліваюцца птушаняты).

Наклюнутае яйцо.

2. Які пачаў прарастаць, распускацца.

Наклюнутае зерне.

наміна́льны, -ая, -ае.

1. гл. намінал.

2. Які толькі называецца, але не выконвае сваіх функцый; фіктыўны (кніжн.).

Лічыцца дзе-н. намінальна (прысл.).

напа́рстак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Маленькі каўпачок, які надзяваецца на палец пры шыцці, каб не ўкалоцца іголкай.

|| прым. напа́рсткавы, -ая, -ае.

нахво́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Частка вупражы — рэмень, які ідзе па спіне каня ад сядла або падсядзёлка і праходзіць пад хвастом.

неаба́члівы, -ая, -ае.

1. Які дзейнічае неразважліва, не думае аб выніках.

Н. ўчынак.

2. Няўважлівы, нячулы.

Неабачлівыя адносіны.

|| наз. неаба́члівасць, -і, ж.

небяспе́чны, -ая, -ае.

Які можа прычыняць няшчасце, зло, шкоду.

Небяспечнае становішча.

Н. крок.

Туды зараз небяспечна (прысл.) ехаць.

|| наз. небяспе́чнасць, -і, ж.

гном, -а, мн. -ы, -аў, м.

У заходнееўрапейскай міфалогіі: барадаты карлік, які ахоўвае падземныя скарбы.

|| памянш. гно́мік, -а, мн. -і, -аў, м.

гравёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, майстар, які займаецца выразаннем узораў, надпісаў і пад. на цвёрдых матэрыялах.

|| прым. гравёрскі, -ая, -ае.

гу́сеніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Шырокі металічны ланцуг, які надзяваецца на колы трактара, танка для лепшай праходнасці.

|| прым. гу́сенічны, -ая, -ае.

дабрая́касны, -ая, -ае.

1. Добрай якасці, які задавальняе патрабаванні.

Дабраякасныя прадукты.

2. У медыцыне: не злаякасны.

Дабраякасная пухліна.

|| наз. дабрая́каснасць, -і, ж.