Verbum

адвенты́зм, ‑у, м.

Рэлігійнае вучэнне хрысціянскай (пратэстанцкай) секты, якое прапаведуе «другое прышэсце Хрыста» і ўстанаўленне «тысячагадовага царства божага» на зямлі.

[Лац. adventus — прышэсце.]

геафі́зіка, ‑і, ДМ ‑зіцы, ж.

Комплекс навук аб фізічных уласцівасцях Зямлі і аб фізічных працэсах, якія ў ёй адбываюцца.

жу́льніцтва, ‑а, н.

Занятак, паводзіны жуліка; махлярства, ашуканства. Пан пагаліўся на добры кавалак зямлі і адсудзіў яго нейкім жульніцтвам. Зарэцкі.

касмаба́чанне, ‑я, н.

Тэлевізійныя перадачы з касмічнага апарата або на вялікія адлегласці праз штучны спадарожнік Зямлі як рэтранслятар. Савецкае касмабачанне.

на-гара́, прысл.

У шахцёраў — наверх, на паверхню зямлі. І скарб свой са штолень глыбокіх падаў Салігорск на-гара. Машара.

недаара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Узараць менш, чым належыць; пакінуць частку зямлі неўзаранай. Недаараць аўсянішча.

недасе́ў, ‑севу, м.

Частка зямлі, якая засталася незасеянай. Зрабіў агрэх на ворыве, зрабіў абсеў ці недасеў — грэх на душы. Бялевіч.

пло́днасць, ‑і, ж.

Здольнасць даваць плады; урадлівасць. Уся гэтая незвычайная [к]вецень і багатая плоднасць зямлі не цешылі вока чалавека. Лынькоў.

прата́ць, ‑ае; зак.

Растаць, утварыўшы праталіну. Навокал камлёў .. [снег] пратаў бадай што да зямлі. Кара на камлях пачарнела, нібыта абгарэла. Карпаў.