Verbum

пу́нкцыя, -і, ж. (спец.).

Пракол (тканкі, поласці, сасуда) з лячэбнымі або дыягнастычнымі мэтамі.

|| прым. пункцы́йны, -ая, -ае.

разго́ртка, -і, ДМ -тцы, ж. (спец.).

Разгорнутая на плоскасці паверхня геаметрычнай фігуры.

Р. бакавой паверхні прызмы.

рапа́к, -ў, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Ільдзіна, якая вертыкальна або з нахілам вылучаецца на ледзяной паверхні.

расшчэ́п, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Месца, дзе што-н. расшчэплена, разрэзана ўдоўж.

Р. у дошцы.

задзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (спец.).

Увесці ў дзеянне, у эксплуатацыю.

З. новую буравую свідравіну.

задра́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́ены; зак., што (спец.).

Наглуха зачыніць.

З. люкі.

|| незак. задра́йваць, -аю, -аеш, -ае.

засале́нне, -я, н. (спец.).

Павышаная колькасць мінеральных солей у глебе, якія перашкаджаюць земляробству.

Барацьба з засаленнем глебы.

звышно́вы, -ая, -ае.

У выразе: звышновая зорка (спец.) — зорка, якая дае раптоўную ўспышку з надзвычай яркім бляскам.

іанасфе́ра, -ы, ж. (спец.).

Верхні слой зямной атмасферы, насычаны іонамі і свабоднымі электронамі.

|| прым. іанасфе́рны, -ая, -ае.

іанізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; зак. і незак., што (спец.).

Вы́клікаць (выкліка́ць) іанізацыю; насыціць (насычаць) іонамі.

І. газ.