Verbum

пераплётчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які займаецца пераплётам кніг.

|| ж. пераплётчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. пераплётчыцкі, -ая, -ае.

перастрахо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, які перастрахоўваецца, агароджвае сябе ад магчымых непрыемнасцей.

|| ж. перастрахо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

плы́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які звязвае бярвенне ў плыты і прымае ўдзел у сплаве.

|| прым. плы́тніцкі, -ая, -ае.

праблематы́чны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Яшчэ недаказаны, які з’яўляецца праблемай.

Праблематычнае меркаванне.

2. Малапраўдападобны, няпэўны.

Праблематычная заява.

|| наз. праблематы́чнасць, -і, ж.

прадпрыма́льны, -ая, -ае.

Які ўмее арганізаваць, зрабіць што-н. у патрэбны момант, знаходлівы і практычны.

П. чалавек.

|| наз. прадпрыма́льнасць, -і, ж.

праіснава́ць, -ную́, -нуе́ш, -нуе́; -ну́й; зак.

Пражыць, прабыць які-н. час.

На такую зарплату можна п.

Старыя парадкі доўга не праіснуюць.

практыцы́зм, -у, м.

Дзелавы падыход, практычныя адносіны да чаго-н.

Гаспадарчы п.

Вузкі п. (які пагарджае тэорыяй або інтарэсамі агульнай справы).

прапаласка́ць, -лашчу́, -ло́шчаш, -ло́шча; -лашчы́; -ласка́ны; зак., што.

1. гл. паласкаць.

2. Правесці які-н. час палошчучы.

Дзве гадзіны прапаласкала бялізну.

прапісны́, -а́я, -о́е.

1. Які прызначаны, служыць для прапіскі.

П. лісток.

2. Агульнавядомы, пазбаўлены арыгінальнасці.

◊

Прапісная ісціна — усім вядомая, хадульная думка.

незлічо́ны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка або немагчыма палічыць; непамерны па колькасці.

Незлічоныя галасы птушак.

Незлічонае багацце.

|| наз. незлічо́насць, -і, ж.