Verbum

машыні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, які працуе на машыне і кіруе ходам машыны.

М. паравоза.

М. экскаватара.

медалье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мастак, які вырабляе формы для адліўкі і чаканкі манет і медалёў.

|| прым. медалье́рскі, -ая, -ае.

месца...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да месца (у 1 знач.), напр.: месцажыхарства, месцазнаходжанне, месцапражыванне, месцаразмяшчэнне.

міжво́льны, -ая, -ае.

1. Які не залежыць ад волі, свядомасці.

М. смех.

2. Выпадковы, ненаўмысны.

М. сведка.

|| наз. міжво́льнасць, -і, ж.

міжраённы, -ая, -ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі.

Міжраённая сустрэча.

Міжраённая сувязь.

2. Агульны для некалькіх раёнаў.

М. піянерскі лагер.

мі́ра¹, -а, н.

Пахучы алей, які ўжыв. ў хрысціянскіх царкоўных абрадах.

◊

Адным мірам мазаны (разм., неадабр.) — пра людзей з аднолькавымі недахопамі.

міралюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць мір, згоду, заснаваны на імкненні захаваць мір; дружалюбны.

Міралюбівая палітыка.

М. чалавек.

|| наз. міралюбі́васць, -і, ж.

млада...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. малады, новы, напр.: младагегельянцы, младапісьменны (пра мову: які атрымаў пісьменнасць у нядаўні час).

мюры́д, -а, М -ры́дзе, мн. -ы, -аў, м.

Паслушнік у мусульман, які павінен без пярэчанняў выконваць усе патрабаванні свайго духоўнага настаўніка.

нарматы́ўны, -ая, -ае.

1. гл. нарматыў.

2. Які вызначае норму, стандарты, правілы.

Нарматыўная граматыка.

|| наз. нарматы́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).